ما با فریادی از قالب خود بر آمدیم

مانوشتیم و گریستیم
ماخنده کنان به رقص برخاستیم
ما نعره زنان از سر جان گذشتیم

کسی را پروای ما نبود
در دور دست
مردی را به دار آویختند
کسی به تماشا سر بر نداشت

مانشستیم و گریستیم
ما با فریادی
از قالب خود بر آمدیم.


((شاملوی بزرگ))

شمارا به احساس خودم در شهر مترسک ها دعوت می کنم

http://azar.loxblog.com/