ما با فریادی از قالب خود بر آمدیم

پرواز میکنم.

من پرنده کوچک   تو

در شبهایی پر از تاریکیم

ودر ظلمات شب 

خورشید را برایت می کشم

 تا که تاریکی 

زیباییت را نفروشد

و اندیشه ات را سیاه نکند

من از دستان تو

فقط تو، می پرم

پرواز میکنم

اوج میگیرم و به پنجره زیبایی ها می رسم

آنجا که تو ایستاده ای 

و منظره اش پر از آوازها و عطر زیبای

یک رویای شیرین است

زیبایی های  نقاشی نشده

آنجا که پرواز مرا میشود دید.

من پرنده تو 

و پر وبالم در دستان توست.

...

از دستانت

تا آسمان دوستت دارم

ای پری روشنی 

شبهای  تارمن.

جواد ابطحی ((آتش